1999 Gölcük depreminin yıldönümüydü dün.
17480 canımızı kaybettiğimiz gün.
Allah rahmet eylesin, mekanları cennet olsun inşallah.
Yazı günüm bugün olduğu için bir gün sonra da olsa ben de anmak istedim bir kez daha.
Ben ve eşim Uzunköprü’de, çocuklarım da rahmetli annemle birlikte Enez’de yakalanmıştık bu büyük depreme.
Ve en son olarak ta 90 km uzaklıkta ki Semadirek adası yakınlarında meydana gelen 6.9 şiddetinde ki depremi yoğun olarak hissetmiştik Enez’de.
Bir deprem ülkesi olduğumuz için pekçok depremler yaşadık elbette.
Ama hiç birisi 6 Şubat’ta Kahramanmaraş merkezli depremler kadar kadar büyük ve yıkıcı olmamıştı.
Ve hiç bu kadar da can kaybı yaşanmamıştı bugüne kadar.
Nisan ayında yapılan açıklamaya göre 50.783 canımızı kaybetmişiz bu depremlerde.
Hala kayıp olanlar var.
100 binin üzerinde de yaralımız oldu.
Elbette Allah bir daha yaşatmasın ama, deprem uzmanları Marmara dahil birçok bölge için ‘deprem geliyor’ diye bas bas bağırdıkları halde yeterli tedbir almıyoruz maalesef.
Belki de ekonomik nedenlerle alamıyoruz, adeta sonucu bekliyoruz gibiyiz sanki!
Tek çözüm; vakit kaybetmeksizin yerinde kentsel dönüşüm bence.
Nasıl yaparız bilemiyorum ama mutlaka yapılmalı.
Hem de bir dakika bile gecikmeden!
