Bugünü yaşamak ve dünü aramak!

Cumartesi günü, 8 saat planlanan fakat 5.5 saat süren elektrik kesintisini yaşayınca çocukluğum geldi aklıma.
Babamın görev yeri olması nedeniyle Meriç’te doğdum.
Ortaokulu bitirene kadar çocukluğum, daha sonra memuriyet hayatımın bir kısmı da burada geçti.
İlçe’ye elektrik santralinden akşam 24 e kadar elektrik verilirdi çocukluğumda.
Sonrası sabaha kadar karanlık bir hayat…
Birazcık kötü hava şartlarında ve elektrik tellerine çarpan kuşlar yüzünden bile günlerce süren elektrik kesintileri olurdu.
Keza eve gelen su boruları ile birlikte donan musluklarımızı da günlerce açamadığımız, susuz kaldığımız olurdu.
Biz yine de aile olarak bazı ihtiyaçlar açısından biraz şanslıydık şükürler olsun.
İlk elektrik abonesiydik ve ben henüz 5-6 yaşlarındayken buzdolabı girmişti evimize.
Elektrik aboneliğimiz 1 numaraydı.
Su aboneliğimizde 2.
Çocukluğumu düşünüyorum da bir radyo bile çok lükstü.
Babamın aldığı radyoyu dinlemek için mahallede ki arkadaşlarımın bize geldiklerini hatırlarım.
Futbol maçlarını büyük bir heyecanla radyodan dinlerdik.
Aradan geçen zaman içinde yaşam tarzımız o kadar çok değişti ki şimdi birkaç saatlik kesintilere bile tahammül edemiyoruz.
Haklı olarak edemiyoruz çünkü, ihtiyacımız olan birçok alet edevat elektrikle çalışıyor maalesef.
Isınmak için kullanmak zorunda olduğumuz kombiler de bile elektriğe ihtiyacımız var örneğin.
Gelişen teknoloji ile hayatımıza giren pek çok yenilikler…
Buna karşılık; her geçen gün eriyen, neredeyse yok olan samimiyet ve dostluklar!..
Doğru söylemem gerekirse, ben o eski ve zor günlerimizi arıyorum şahsen.