Elbette üzüntüleri, zorlukları yaşayanlar bilir.
Zor şartlarda geçen bir ramazanın ardından buruk bir bayram yaşandı deprem bölgesinde.
Çadırlarda, binbir zorluklarla tutulan oruçların ardından, yine de mutlu görünmeye çalışan insanları da gördük ekranlarda.
Her şeye rağmen gülen, gülmeye çalışan insanlar…
Allah yardımcıları olsun, yaraları tez zamanda sarılsın, başka acılarda göstermesin inşallah.
Ben böyle diyorum da; bakın Dilek Akkaya isimli genç bir yazar kardeşimiz, tam da bayramın birinci gününde Hatay Özyurt Gazetesinin web sitesinde yayımlanan köşe yazısında özetle neler diyor?
***
Acılar bir kenara, soru sorma zamanı!!!
Türkiye, 6 Şubat’ta deprem gerçeğiyle bir kez daha yüzleşti. Bu defa en ağır bilanço ile. İlk deprem saat 04:17’de Kahramanmaraş’ı vurdu. Merkez üssü Pazarcık ilçesi olarak belirlenen sarsıntının büyüklüğünün 7,7, odak derinliğinin ise 8,6 kilometre olduğu açıklandı. Ancak biz o gece Pazarcık ilçesinden daha çok yara alarak 8. defa yıkıldık.
Evet. Hatay Tarihinde 7 yıkıcı deprem geçirmiş ve yeniden ayağa kalkmıştı. Anka Kuşu misali…
Acı büyük, ancak sorulacak çok soru var?
Hatay deprem bölgesi ve tarihinde kayıtlara geçen yedi deprem yaşamış.
Neden bunlardan bir ders almadık?
Neden evlerimiz bize mezar oldu?
Hatay’a neden tır dolusu kefen geldi?…
***
İşte böyle değerli okurlar.
Neden, neden, neden. Bir yığın soru!
Tarihinde 7 defa yıkılmış olan Hatay, 6 Şubat’ta 8. defa yıkılmış maalesef.
Belli ki yeterince ders alınmamış yüz yıllardır.
Yaşanmış acılar, felaketler…
Umarım bu defa yeterli ders çıkarılır da; yapılacak sağlam binalarla birlikte başka acılar yaşanmaz artık!
